Tabii Oedipus’un trajik öyküsünü referans göstermen de önemli. Bu öyküde Oedipus gözlerine mil çektirmişti. Oldboy’da da başkahraman dilini kesiyor. İkisi de farklı kulvarlarda değerlendirilebilecek öykülere sahip, hatta hiç uyuşmadıkları bile söylenebilir ama kahramanların trajedisi sanırım evrensel olarak ele alınabilir.

filmde oh dae su, köpeğiyle birlikte intihar eden adamın sahnesinde şunu der: ”gülerseniz herkes sizinle güler, ağlarsanız tek başınıza ağlarsınız” ve film boyunca oh dae su ağlamaklı olduğu sahnelerin hepsinde -kızını aradığı sahnede, köpekli adamın araba üzerine düştüğü sahnede ve son sahnede- tam ağlamaklı olurken sadece dişlerini gösterir.

son sahnedeki çözümlemede oh dae su’nun yüz ifadesi açık uçlu bırakılmasına rağmen, dikkatle incelendiğinde aslında unutmadığını gösteriyor, ki psikiyatrist bayan ona ”hipnozun ters tepebileceğini ve canavar öldükten sonra eski hatıralardan kalıntılar kalabileceğini ifade ediyor” ve bu cümlenin adeta vücut bulmuş hali oh dae su’nun yüzünde beliriyor.

film zaten başlıbaşına bir bilinçaltı kompozisyonu şeklinde ilerliyor. oh dae su sadece unuttuğu için (lee wo jin’in onu odaya kapatma sebeplerinden biri) cezalandırılıyor. ve lee wo jin’in amacı oh dae su’ya yaptığı günahı hatırlatmak. intikam duygusunun bir nebze önüne geçiyor bu duygu.

Oh Dae-Su’nun filmin son karesindeki gülüşü bende olayları anımsadığı, tamamen unutmadığı izlenimini uyandırdı. Ama Freud da “mutlak unutma” diye bir şeyin imkansızlığından bahseder. Hafıza kaybından bahsetmiyorum, o ayrı bir konu. Sağlıklı insanın “mutlak unutma”sı mümkün değildir. Hipnozla, bir aygıtla veya ameliyatla beynin bir bölümünün alınarak unutmanın mümkün kılınabileceği meselesi de bir yana, karakterin gülüşünün filme bile isteye eklendiğini düşünüyorum. “Mutlu Son” mantığının bu yolla geçersiz kılındığını düşünüyorum. Zaten ağır trajedilerin de unutulmaması gereklidir, yaşananlar “bastırılabilir” belki lakin “mutlak” unutulmamalıdır. Bu fikir kulağa mazoşistçe gelebilir…

Sen ne dersin Kusagami?

Güzel bir çözümleme Kusagami, eline sağlık.