evet iranlı rakip konusuna gelince, neden bilmiyorum filmin sonunda bir leke gibi göründü bana, hani aynaya bakarsınız karşıda sizin kusursuz yüzünüz vardır ama bir de bakmışsınız sizden kaynaklanmayan ama aynada bir leke görürsünüz ve rahatsız edicidir. iranlı rakip yerine normal bir rakip olsa o kadar da düşünülmez, ama olumlu ya da olumsuz olması bir kenara iranlı rakibin varlığı bir şekilde insanı rahatsız ediyor. hani olmasaydı da olurdu diyebilirim çünkü filmin böyle siyasi bir mesaj verme kaygısı da yok. tabi bu benim görüşüm.

eleştiriler için yeniden teşekkür ederim, bu konuları biraz daha açmama vesile olduğunuz için.

“Darren Aronofsky filmin sonunu açık bırakmasına rağmen oldukça iyi bir film çıkarmış.” cümlesini kendi açımdan okuyacak olursam, “Darren Aronofsky filmin sonunu açık bırakmanın da katkısıyla iyi bir film çıkarmış.” olurdu. Çünkü Aronofsky sonda bizi Randy’nin AİLESİyle baş başa bırakıyor.

Bir diğer nokta ise “Son olarak finaldeki dövüş sahnesindeki “İranlı rakip, Amerikan rakibe karşı” metaforu pek hoşuma gitmese de” yorumunda kusagami’den farklı düşünmem. Burada Aronofsky İranlı rakibi “hadi o bizim düşmanımız” şeklinde değil de “Amerikalı Randy’e -en büyük rakibi Randy’e- yardım eden adam şeklinde gösteriyor bize.

Tabi bunlar kendi görüşlerim. üstad kusagami’ye eleştiri yazmak haddim olmasa da fikirlerimi paylaşmak istedim.