Paul Éluard - Acının Başkenti

Gözlerinin eğrisi dolanıyor yüreğimi,
Bir raks bir dinginlik çemberi
Zamanın aylası, gece beşiği ve güvenli,
Ve eğer hiçbir şey kalmadıysa aklımda yaşadığımdan
Gözlerinin her zaman görmediğindendir beni.

Yaprakları günün ve pembe şarabın köpüğü,
Rüzgârın sazları, kokulu gülücükler
Işık dünyasını saran kanatlar,
Gökyüzü ve deniz yüklü gemiler,
Gürültü avcıları ve renk kaynakları.

Tanların kuluçka yatağından doğan kokular
Yıldızların samanı üzerinde yatan
Saflığa bağımlı gün gibi tıpkı
Dünya da bağımlıdır senin tertemiz gözlerine
Ve akar bütün kanım bakışlarında senin.

Paul Éluard

Acının Başkenti

Çeviren: Özdemir İnce

İlişkili yazılar

• Stéphane Mallarmé – Rondel & Rondel II (0)
• Louis Aragon – Mutlu Aşk Yoktur (1)
• Edgar Allan Poe – Annabel Lee (2)
• Charles Baudelaire – Âşıkların Ölümü (0)
• Octavio Paz - Unutuş (0)