Ted Hughes – Jaguar

Maymunlar esniyor ve tapıyor güneşte pirelerine.

Papağanlar yanıyormuşçasına feryat etmekte.

Ya da puseti fındıkla cezbetmeye çalışan ucuz turtalar gibi kasılarak yürümekte.

Aslanlar güneş gibi sabit uzanıyor, miskinlikten yorulmuş.

Onları burada hapsetmeye yarayan, bir fosil halka.

Kafes kafes boşluk görünüyor, ya da samanlarda horuldayarak uyuyanların ağır kokusu bu.

Bu sahne boyanabilirdi bir kreşin duvarına.

Ama diğer herkesin yaptığı gibi tüm bunları geçip

Kalabalığın önünde durduğu, dik dik baktığı ve büyülendiği kafese varanlar…

Rüyadaki bir çocuk gibi, hapis karanlığıyla kızdırılmış acele içindeki o jaguara varanlar…

Gözlerindeki delicilik o sert parmaklıkları kısa sürede erittikten sonra,

Sıkıntıdan değil ama parmaklıkların çevresinde dönüp duruyor.

Fakat ona hayali hücresinden fazlası yok.

-Beynindeki, kulağını sağır eden kan patlamasıyla

Ateşte kör olmak için ikna edilmiş göz-

Adımlarını özgürlüğün kırlarında attığı,

Dünyanın, attığı uzun adımların altında kaydığı,

Kafes zeminin üzerinde ufukların ona yaklaştığı.

Ted Hughes

Jaguar

Çeviren: Belgin Özdemir

Ted Hughes – Çalılar

İneklerin kauçuk dilleri ve çapa vuran insan elleri karşısında,

Dikenler yaz havasını yarıp geçiyor.

Ve lacivert basıncın altında çatırdayarak açılıyor.

Her biri yeniden hayat bulan birer patlama, intikam dolu.

Odundan silahların ve yok edilmiş İzlanda ormanlarının

Pençeli yumruğu,

Gücünü yitirmiş bir Viking’in gizli ayıbından gelen.

Tıpkı solmuş saçlar ve gırtlak gerektiren telaffuzlar gibiler,

Her biri kanlı bir tüyü yöneten.

Sonra insanlar gibi yaşlanıp beyazlarlar.

Budanırlar. Bir kan davası bu.

Bu kez de oğulları ortaya çıkar

Silahlarıyla güçlü kuvvetli, aynı toprak üstünde yeniden savaşırlar.

Ted Hughes

Çalılar

Çeviren: Belgin Özdemir